Αισχίνης, Κατά Κτησιφώντος, 169-170

[169] Οἶμαι τοίνυν ἅπαντας ἂν ὑμᾶς ὁμολογῆσαι τάδε δεῖν ὑπάρξαι τῷ δημοτικῷ, πρῶτον μὲν ἐλεύθερον εἶναι καὶ πρὸς πατρὸς καὶ πρὸς μητρός, ἵνα μὴ διὰ τὴν περὶ τὸ γένος ἀτυχίαν δυσμενὴς ᾖ τοῖς νόμοις, οἳ

σῴζουσι τὴν δημοκρατίαν, δεύτερον δ’ ἀπὸ τῶν προγόνων εὐεργεσίαν τινὰ αὐτῷ πρὸς τὸν δῆμον ὑπάρχειν, ἢ τό γ’ ἀναγκαιότατον μηδεμίαν ἔχθραν, ἵνα μὴ βοηθῶν τοῖς τῶν προγόνων ἀτυχήμασι κακῶς

ἐπιχειρῇ ποιεῖν τὴν πόλιν. [170] τρίτον σώφρονα καὶ μέτριον χρὴ πεφυκέναι αὐτὸν πρὸς τὴν καθ’ ἡμέραν δίαιταν, ὅπως μὴ διὰ τὴν ἀσέλγειαν τῆς δαπάνης δωροδοκῇ κατὰ τοῦ δήμου. τέταρτον εὐγνώμονα καὶ δυνατὸν εἰπεῖν· καλὸν γὰρ τὴν μὲν διάνοιαν προαιρεῖσθαι τὰ βέλτιστα, τὴν δὲ παιδείαν τὴν τοῦ ῥήτορος

καὶ τὸν λόγον πείθειν τοὺς ἀκούοντας· εἰ δὲ μή, τήν γ’ εὐγνωμοσύνην ἀεὶ προτακτέον τοῦ λόγου. πέμπτον ἀνδρεῖον εἶναι τὴν ψυχήν, ἵνα μὴ παρὰ τὰ δεινὰ καὶ τοὺς κινδύνους ἐγκαταλίπῃ τὸν δῆμον. τὸν

δ’ ὀλιγαρχικὸν πάντα δεῖ τἀναντία τούτων ἔχειν· τί γὰρ δεῖ πάλιν διεξιέναι; σκέψασθε δή, τί τούτων ὑπάρχει Δημοσθένει· ὁ δὲ λογισμὸς ἔστω ἐπὶ πᾶσι δικαίοις.

Λεξιλογικά

ὁμολογῶ: παραδέχομαι

δημοτικός: δημοκρατικός

τὸ γένος: η καταγωγή

σώφρων: συνετός

ἀσέλγεια: ακολασία

εὐγνώμων: φιλάνθρωπος

διάνοια: σκέψη, διανόηση, σκοπός

προαιρέομαι-οῦμαι: σκέπτομαι, εκλέγω, επιχειρώ

διεξέρχομαι: περνώ διαμέσου, επαναλαμβάνω

Να γίνει πλήρης συντακτική αναγνώριση του κειμένου

Γραμματικές ασκήσεις

1η ὁμολογῆσαι, προαιρεῖσθαι, σκέψασθε: να γίνει χρονική αντικατάσταση.

Ενεστώτας Μέλλοντας Αόριστος Παρακείμενος

2η ἐπιχειρῇ, ἐγκαταλίπῃ: να γίνει εγκλιτική αντικατάσταση + απαρέμφατο και μετοχή. οριστική υποτακτική ευκτική προστακτική απαρέμφατο μετοχή

Συντακτικές ασκήσεις

1η Να δικαιολογηθεί η έγκλιση εκφοράς των τελικών προτάσεων